Το παρόν έργο έχει ως αντικείμενο την άρση της αυτοτέλειας του νομικού προσώπου. Η άρση αυτή στην ουσία συνιστά μία έννομη συνέπεια που λόγω έλλειψης σχετικής ειδικής διάταξης αναζητά τη δικαιοθετική της βάση. Στην αρχή οριοθετείται εννοιολογικά το οικείο ζήτημα και γίνεται δικαιοσυγκριτική επισκόπηση δικαίων διαφόρων κρατών (ΗΠΑ, Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία και Ελβετία), ενώ παρουσιάζεται το ελληνικό θεωρητικό πλαίσιο το οποίο περιλαμβάνει και τις απόψεις που δέχονται αλλά και αυτές που απορρίπτουν τη θεωρία της άρσης και κάποιες σχετικές αποφάσεις που αποτελούν απαρχές της ελληνικής νομολογίας. Στη συνέχεια, ο συγγραφέας πραγματεύεται την εχθρική ή εξωτερική και την εσωτερική ή φιλική άρση της αυτοτέλειας του νομικού προσώπου, το ζήτημα του καταλογισμού νομικών συνεπειών κατά περίπτωση στο νομικό πρόσωπο ή στα μέλη, την αντίθετη άρση της αυτοτέλειας, καθώς και ζητήματα αστικού δικονομικού δικαίου, δικαίου του ανταγωνισμού και ιδιωτικού διεθνούς δικαίου. Το έργο ολοκληρώνεται με την παράθεση των συμπερασμάτων του συγγραφέα και εμπλουτίζεται με πλούσια βιβλιογραφία (ελληνική και ξενόγλωσση).