Η σκέψη του Βάλτερ Μπένγιαµιν είναι καρπός των χρόνων του Μεσοπολέµου. Ήταν η εποχή που η Ευρώπη ταλαντευόταν µεταξύ του ονείρου ενός καλύτερου κόσµου και της φρίκης του επερχόµενου πολέµου. Το όνοµα και το έργο του συγγραφέα και φιλοσόφου περιβάλλονται από µια αίγλη. Το περίγραµµά της έχει χαραχτεί από τις ανήσυχες διαδροµές του λόγου σε συνθήκες κρίσης και εκτάκτου ανάγκης. Το τέλος του εβραϊκής καταγωγής διανοητή σφραγίστηκε µε την αυτοκτονία του ενόψει της σύλληψής του από τους ναζιστές. Η µαγεία της γραφής του παραµένει ωστόσο ζωντανή ως σήµερα.

Η γλώσσα και η µαγεία της δεν είναι µόνο ο φορέας αλλά και το κύριο θέµα του συγγραφικού του έργου. Το κατεξοχήν περιεχόµενο της γλώσσας είναι η γλώσσα η ίδια, που διαρκώς µεταφράζει τον εαυτό της στη µορφή της. Σε αυτές τις λαβυρινθώδεις διαδροµές της γλώσσας και της γραφής είναι επενδεδυµένο το ηθικό, πολιτικό και µεταφυσικό όραµα του Μπένγιαµιν. Τα κείµενα που παρουσιάζει η παρούσα έκδοση µας καλούν να τον ακολουθήσουµε ως το αδιάβατο όριο που η σκέψη του ζητά να υπερβούµε.