"Ό, τι βαθύτερο έλειπε από την καρδιά της..., ό, τι ανυπέρβλητο θα της αποκάλυπτε ο Ύδρανος..., κάθε άλλο παρά κρυφό ήταν για εκείνη· και καθώς είχε αποφασίσει ουσιαστικά εναντίον αυτών... το να της τα φανερώσει ξεκάθαρα ο Ύδρανος ήταν πέρα για πέρα επικίνδυνο."

Στον Κόσμο ο θάνατος δεν είναι το ριζικό όλων.
Εκεί, όπου τα παιδιά σταματούν να μεγαλώνουν, αν αποχωριστούν τη γη στην οποία γεννήθηκαν... υπάρχουν Λίθοι που λίθοι δεν είναι.
Έχοντας ζήσει τη σύντομη παιδική ηλικία σ' ένα νησί απομακρυσμένο απ' τ' ανθρώπινα, όπου πατούν κι όντα θεόσταλτα, η Δρυνόη δεν το έχει μεν διόλου στη φύση της να μασκαρεύει ό, τι νιώθει, αλλά έχει αναγκαστεί να πείσει τον εαυτό της ότι η αγάπη είναι αδυναμία. Προκειμένου να επιβιώσει ως δόκιμη αξιωματούχος στη χώρα της, προσπαθεί διαρκώς να κρατά τα συναισθήματά της κάτω από έλεγχο ασφυκτικό... ενώ την ίδια στιγμή παλεύει να παραμείνει όπως ήταν παιδί.
Τι θα συμβεί όμως, όταν ένας υπεραιωνόβιος ηγέτης που δεν μπορούσε να πεθάνει, απλά πεθαίνει, κι ο Ύδρανος, ο υπερκόσμιος Λίθος - "ουσία" που ξεσκεπάζει και τα πιο κρυμμένα συναισθήματα, εξαφανίζεται; Ένα ναυάγιο οδηγεί τη Δρυνόη και τους φίλους της σε μια κοσμοπολίτικη, πολύχρωμη αποικία, η οποία δίνει άσυλο στους θησαυροθήρες. Εκεί η νέα έρχεται αντιμέτωπη μεταξύ άλλων και με τον αινιγματικό αρχιτέκτονα και μαθητή του "αθάνατου" ηγέτη, το Λύθη, που ειρωνεύεται διαρκώς όποιον δεν είναι γνήσιος κι αληθινός... Κι απ' την άλλη, η οικοδέσποινα τους Βρυξ με τις πολλές ταυτότητες το 'χει βάλει σκοπό να τους παρασύρει στην ετήσια μυσταγωγική χορεία εκείνης της πόλης και σαν άλλος Ύδρανος να ξεθάψει πίσω από τις μάσκες τις τάσεις της καρδιάς τους...
...για να τις κάνει από όνειρο πραγματικότητα.