«… Το άσπρο όµως ελάφι… Όποιος το έχει δοκιµάσει θα σε διαβεβαιώσει πως η ευτυχία µπορεί να εδρεύει και στον ουρανίσκο. Όποιος το έχει γευτεί έχει γευτεί παράδεισο.

Τη στιγµή του βίαιου θανάτου του το νεαρό άσπρο ελάφι εκκρίνει µιαν ουσία ψυχοτρόπο, αγχολυτική, αφροδισιακή, που δεν έχει ανιχνευτεί πουθένα αλλού στη φύση. Που δεν έχει παρασκευαστεί σε κανένα εργαστήριο. Το νεαρό άσπρο ελάφι σκλαβώνει ισόβια όσους ποτέ το έφαγαν. Στην προοπτική µιας δεύτερης φοράς είναι πρόθυµοι να πατήσουν όρκους, να γκρεµίσουν τον κόσµο τους, να προδώσουν τους ανθρώπους τους. Γιατί να σταθώ εγώ εξαίρεση;»

Πρώην συγγραφέας, πρώην άνθρωπος του κόσµου, πρώην όµορφος, ο Μηνάς Αβλάµης έχει αποσυρθεί εδώ και εφτά χρόνια στην Κέρκυρα. Έχει διαλέξει µια καθηµερινότητα κενή από συγκινήσεις και από κραδασµούς. Είναι αποφασισµένος να µην την αλλάξει ποτέ και για κανένα λόγο.

Το νεαρό άσπρο ελάφι θα τον ξαναβγάλει ξαφνικά στον δρόµο και θα τον οδηγήσει σε µια πόλη αλλόκοτη της Δυτικής Μακεδονίας. Εκεί θα έρθει αντιµέτωπος µε ολόκληρο το παρελθόν του. Τα πιο δικά του πρόσωπα, οι πιο έντονες σχέσεις της ζωής του, θα τον κυκλώσουν για να τον δικάσουν ή για να τον συγχωρήσουν.

Μονάχα όµως ο ίδιος ο Μηνάς Αβλάµης µπορεί να εξιλεωθεί για τη φριχτή, κρυφή αµαρτία που τον συνέτριψε ένα απόγευµα ανοιχτά της Τήνου…