Ο Τζούλιαν Ίνγκλις είναι νέος, γοητευτικός, πλούσιος, καλλιεργημένος, παντρεμένος με μια χαριτωμένη γυναίκα που την αγαπάει, με καλή κοινωνική θέση, με δυο λόγια, ζει στο «αμερικάνικο όνειρο».Ως την ώρα που το όνειρο γίνεται εφιάλτης: μπαίνει σε λειτουργία ο αμείλικτος μηχανισμός του πεπρωμένου. Και η «ύβρις» εδώ είναι κάτι το τόσο ασήμαντο.
Σε όλη τη διάρκεια του έργου ο θάνατος ακολουθεί τον ήρωα βήμα βήμα, μερικές φορές απομακρύνεται λιγάκι από αυτόν αλλά ξαναγυρίζει γρήγορα στα ίχνη του, τον κλωθογυρίζει, πορεύεται πλάι του, ως τη στιγμή που με ένα τελευταίο πήδημα θα χιμήξει επάνω του και θα φωλιάσει μέσα του.
Αν και το θέμα του έργου είναι «βαρύ», η γραφή του δεν είναι καθόλου «βαριά». Ανήκει στην κατηγορία των βιβλίων που διαβάζονται διαμιάς, δίχως ανάσα γιατί ο συγγραφέας μας διηγείται πρώτα από όλα μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία με έναν τρόπο τεχνικά άψογο, ευφυέστατο και συχνά χιουμοριστικό.
«Αν θέλετε να διαβάσετε ένα βιβλίο γραμμένο από κάποιον που ξέρει ακριβώς τι γράφει και το γράφει μ` έναν τρόπο εξαίσιο, διαβάστε το ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗ ΣΑΜΑΡΑ».