Το Κίτρινο σκυλί είναι ένα κείμενο επείγουσας γλωσσικής πραγματικότητας.
Ο συγγραφέας, με αφορμή την επίθεση με βιτριόλι, τον περασμένο Δεκέμβριο, κατά της Βουλγάρας καθαρίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα, έγραψε τον μακρύ, πυρετικό μονόλογο μιας νέας γυναίκας.
Η Ρούσκα Ρούσεβα αναπνέει μέσα από φωνές που καταλαμβάνουν την καθημερινότητά της πρόσωπα οικεία, τυχαία, υπερβατικά τη μεταμορφώνουν σ? ένα πολυφωνικό παραμιλητό. Αυτό είναι ένα αφηγηματικό παράδοξο. Η ηρωίδα του Φάις διεκδικεί έναν κόσμο αγάπης, ταυτόχρονα, μέσα από την πολιτική του ανυπεράσπιστου εαυτού και τη μεταφυσική του μη περαιτέρω εαυτού. Αυτό είναι ένα ηθικό παράδοξο.
Το Κίτρινο σκυλί πιάνει το νήμα του μονόλογου «Κοιμόσουν...» (Αυτοβιογραφία ενός βιβλίου, 1994), του διηγήματος «Θαμμένη (ζωντανή) ιστορία» (Απ? το ίδιο ποτήρι, 1999), του αφηγήματος Aegypius monachus (2001) και του φωτογραφικού βιβλίου Η πόλη στα γόνατα (2002).
Πρόκειται για ένα περιδινούμενο κείμενο, όπου ο ρεαλισμός της επιθυμίας χωνεύει μοτίβα της ετερότητας, του αποδιοπομπαίου θύματος και του απομαγευμένου κόσμου.