...Ωστόσο, σε αντίθεση με πολλούς άλλους συγγραφείς και διανοούμενους που εγκατέλειψαν τη ναζιστική Γερμανία, ο Χανς Φάλαντα ένοιωθε πάρα πολύ προσκολλημένος με τη γερμανική γλώσσα και τον πολιτισμό της χώρας του για να φύγει μακρυά, παρά το γεγονός ότι κλήθηκε επανειλημμένως να απομακρυνθεί αφού το όνομά του βρισκόταν μέσα στη μαύρη λίστα την οποία είχαν δημιουργήσει οι σχετικές υπηρεσίες των Ναζί. Ως αποτέλεσμα της μη απομάκρυνσης από τη ναζιστική Γερμανία, έζησε όλα τα χρόνια του φόβου, της δυσπιστίας και του κινδύνου της καθημερινής ζωής της εποχής του πολέμου του Βερολίνου, κι έτσι η ψυχολογική πτυχή της ιστορίας των Χάμπελ τού κέντρισε τελικά το ενδιαφέρον για περαιτέρω απασχόληση και συγγραφή. Ένα χρόνο, λοιπόν, μετά την παραλαβή των σχετικών αρχείων, το φθινόπωρο του 1946, ο Φάλαντα έγραψε τον "Εφιάλτη" (Der Alpfruck) καθώς και το "Jeder stirbt for sich allein" (Every Man Dies Alone ή Alone in Berlin, Κάθε άνθρωπος πεθαίνει μόνος ή Μόνος στο Βερολίνο), το τελευταίο σε διάστημα λιγότερο του ενός μηνός και πέθανε λίγους μήνες αργότερα, μερικές εβδομάδες πριν από την έκδοση του βιβλίου του...