Είμαι δασκάλα, μάλιστα αυτό που έχω εγώ δεν είναι τάξη! Σκέτη αταξία είναι! Δεν προλαβαίνω κάτι να πω κι αμέσως βλέπω χέρια να σηκώνονται:
Κύρια κυρία... όχι κυρία!
Ένα πρωί μπαίνω στην τάξη μου χαρούμενη κρατώντας ένα λουλούδι.
Ξέρετε παιδιά τι λουλούδι είναι αυτό; Είναι ρόδο, λέω και το βάζω στο βάζο.
Όχι κυρία, πετάγεται ο Γιάννης αποκλείεται να είναι ρόδο, ρόδο είναι το λουλούδι που έχει ρόδες...