Η ανθρωπιά, η καλωσύνη, η ευαισθησία και συμπόνια για τον άλλο, η κοινωνία με τον άλλο και η προσφορά, κάνουν έναν άνθρωπο πολιτισμένο και τον κόσμο μας καλύτερο. Χωρίς την ομορφιά αυτής της τέχνης, η εφευρετικότητα της επιστήμης, η βιβλιογραφική σοφία και οι βαθυστόχαστοι λόγοι των φιλοσόφων όχι μόνο δεν βελτιώνουν την κατάσταση του κόσμου, αλλά συχνά στηρίζουν την κτηνωδία του.

Πόσο μπορεί κανείς να πορευτεί στη ζωή του όταν δεν έχει ανακαλύψει τον εαυτό του; Πόσο υγιείς σωματικά και ψυχικά είναι ένας άνθρωπος που δεν έχει έρθει αντιμέτωπος με τον εαυτό του;

Η φύση του ανθρώπου είναι δίπολη, φωτεινή και σκοτεινή, ο παράδεισος και η κόλαση, το καλό και το κακό. Τι συμβαίνει όμως όταν δεν αντιμετωπίζεται η σκοτεινή πλευρά με δημιουργικότητα και κοινωνία, αλλά με τον ατομικισμό;

Μέσα από τα κεφάλαια του βιβλίου παρακολουθούμε την ανάπτυξη της προσωπικότητας στην Ιστορία αλλά και την ιστορία της ανάπτυξης της προσωπικότητας. Διακρίνουμε την σχέση της ατομικότητας με σημαντικές σωματικές ασθένειες αλλά και ψυχικές.
Μαθαίνουμε για τον εαυτό μας όταν βλέπουμε την αντανάκλασή μας στους άλλους, παρατηρώντας τα συναισθήματα που διεγείρουμε σ' αυτούς, όπως αναγνωρίζουμε τα χαρακτηριστικά μας σε έναν καθρέπτη. Μαθαίνουμε για τον εαυτό μας μέσα από το ταξίδι της ανακάλυψής του!