Το μυθιστόρημα του Εμίλ Ζολά, «Νανά», το οποίο εκδόθηκε το 1880 και έμελλε να γίνει ένα από τα δημοφιλέστερα έργα της γαλλικής λογοτεχνίας, προκάλεσε στην εποχή του ποικίλες και έντονες αντιδράσεις. Από τον Φλωμπέρ («Εξαιρετικό! Αριστουργηματικό!») και τον Ουισμάν («Οι αστοί εξεγέρθηκαν») ως την κυβέρνηση που σκέφτηκε προς στιγμήν να απαγορεύσει την κυκλοφορία του. Η Νανά είναι μια πόρνη πολυτελείας και ανάγεται από τον συγγραφέα στο απόλυτο θηλυκό. Οι άντρες σέρνονται εξουθενωμένοι στα πόδια της, για χάρη της αφανίζονται περιουσίες, ανάμεσα στα θύματά της τα μέλη της καλής κοινωνίας. Η Νανά είναι femme fatale, μια καταστροφική δύναμη που λυμαίνεται μια κοινωνία σε παρακμή. Όμως η δίψα της για πολυτέλεια θα είναι και η αιτία της πτώσης της. Την ώρα που η Νανά πεθαίνει, ο γαλλογερμανικός πόλεμος κηρύσσεται.

Το αριστούργημα του Ζολά, «Νανά», διασκευάστηκε για το θέατρο από τον Ουιλιάμ Μπερτράν Μπυσνάκ, διασκευή την οποία προλογίζει ο ίδιος ο Εμίλ Ζολά σημειώνοντας, μεταξύ άλλων: «Η ιστορία του δράματος που προέρχεται από το μυθιστόρημα «Νανά» είναι πολύ απλή […] Όταν κυκλοφόρησε η «Νανά», ο κ. Μπυσνάκ ήρθε να μου ζητήσει να κάνει και το θεατρικό έργο για το Αμπιγκύ […] Αν δεν το αποφάσιζα, όχι μόνο θα ήμουν αχάριστος προς τον κ. Μπυσνάκ, ο οποίος σημείωσε μια τόσο μεγάλη επιτυχία με την «Ταβέρνα», αλλά επιπλέον θα κατέστρεφα και τη λογική σχέση που έβλεπα ανάμεσα στην «Ταβέρνα» και τη Νανά…»