Είκοσι ένα χρόνια πριν έγραφα: "Καθώς ο συσχετισμός των δυνάμεων Νέου και Καινού βαίνει προς ριζική ανατροπή στο περίγραμμα ζωής του Ελληνικού λαού, η ισορροπία καταστρέφεται, ενώ ταυτόχρονα ο Ελληνικός λαός αποτυγχάνει να αφομοιώσει τις αξίες του Νέου, χάνοντας ταυτόχρονα τις δικές του αξίες. Η μη αναγνώριση και ειλικρινής αντιμετώπιση αυτού του γεγονότος οδηγεί σε τραγελαφικές καταστάσεις εκφυλισμού των πάντων - θεσμοί, κράτος, οικογένεια, προσωπική ζωή..." Θα έγραφα σήμερα: Η ανεκπλήρωτη ουτοπία του Καινού συνέβαλε ουσιαστικά ώστε η ιστορική διαδρομή της Ελληνικής κοινωνίας να καταλήξει σε περιδίνηση και τώρα πλέον να αναζητούμε, απελπισμένα, οδούς διαφυγής από την πραγματικότητα. Το βιβλίο αυτό περιγράφει, με τη δική του γλώσσα, αυτήν την περιδίνηση.