Ο μαρξισμός κατέρρευσε. Ο φιλελευθερισμός απογυμνώθηκε.
Ο σοσιαλισμός εγκαταλείφθηκε. Υποσχέθηκαν λύσεις και προσέφεραν αδιέξοδα.
Ο πόλεμος και η τρομοκρατία, οι συγκρούσεις εθνών, θρησκειών και πολιτισμών, η πείνα και ο θάνατος, τα μεταλλαγμένα τρόφιμα και η καταστροφή του περιβάλλοντος, η ανασφάλεια και ο φόβος βασιλεύουν πάνω στη γη.
Το μεταπολεμικό όραμα ενός κόσμου ειρήνης, δικαιοσύνης και ελευθερίας κατέληξε στον εφιάλτη της αγωνίας για την επιβίωση του ατόμου και της ανθρωπότητας.
Η πίστη στις απεριόριστες δυνατότητες του ανθρώπου ράγισε, και τις ψυχές κατακλύζει η υποψία πως ο άνθρωπος δεν είναι κύριος αλλά άθυρμα των καταστάσεων, που τείνουν αναξέλεγκτες προς την ώρα μηδέν, την ώρα της απόλυτης καταστροφής.
Κανένα φως στον ορίζοντα. Καμία σκέψη, καμία πρόταση. Καμία ελπίδα. Και όμως υπάρχει. Και βρίσκεται εκεί που βρισκόταν πάντοτε. Στην εναρμόνιση της πολιτικής οργάνωσης του κόσμου με την ανθρώπινη φύση, που τείνει ασίγαστη και ακαταμάχητη προς την ελευθερία. Τη μεγαλύτερη δυνατή ελευθερία και δικαιοσύνη. Αυτόν το δρόμο επιχειρεί να φωτίσει το έργο αυτό.