Η ζωή των Ωνάσηδων μοιάζει με αρχαία τραγωδία. Μόνο που, σε αντίθεση με τις ελληνικές τραγωδίες, οι Ωνάσηδες πεθαίνουν πάντα επί σκηνής. Στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και στα δελτία ειδήσεων. Κατά μια έννοια συνεχίζουν να πεθαίνουν και σήμερα, στο τέλος κάθε ιστορίας που αναπαράγει τη ζωή τους. Είναι άραγε η μοίρα ο μόνος τραγωδός;
Η Χριστίνα Ωνάση χόρεψε το τελευταίο τανγκό με το θάνατο στο Μπουένος Άιρες. Ένας επαρχιακός γιατρός πιστοποίησε το θάνατό του. Πολύ ανίσχυρος για να ακουστεί μέσα στο θόρυβο και στις διαβεβαιώσεις ισχυρών ανθρώπων, που έλεγαν πως η Χριστίνα πέθανε από φυσιολογικό θάνατο. Ένας φάκελος ανάκρισης άνοιξε και έκλεισε γρήγορα. Κάτω από τη σκόνη του χάθηκε η αλήθεια. Για ένα μυστηριώδη επισκέπτη το τελευταίο βράδυ. Για δυο χάπια που δεν ήταν από αυτά που η Χριστίνα χρησιμοποιούσε για να φτιάχνει την τεχνητή ευτυχία της. Πώς πέθανε η Χριστίνα Ωνάση; Γιατί τόσοι άνθρωποι συμπεριφέρονταν σαν ένοχοι; Σύζυγοι, εραστές, πληρωμένοι γελωτοποιοί, ακόμα και η CIA, είχαν ο καθένας τους και από ένα λόγο να γραφτεί το τέλος της. Το «Ω».