Στα 1785, το πιο παλιό κοιμητήριο που βρίσκεται στην καρδιά του Παρισιού είναι υπερπλήρες και μολύνει την αναπνοή των περιοίκων. Τότε εμφανίζεται ανάμεσά τους ο Ζαν-Μπατίστ Μπαράτ, ένας νέος μηχανικός από την επαρχία, που έχει αναλάβει να το ανασκάψει εκ θεμελίων κατ’ εντολή του βασιλιά.
Ο Μπαράτ θεωρεί στην αρχή το εγχείρημα απόλυτα ταιριαστό για έναν άνθρωπο της εποχής του ορθολογισμού και ευκαιρία να καθαρίσει το βάρος της ιστορίας. Πριν όμως περάσει πολύς καιρός αρχίζει να υποπτεύεται ότι η καταστροφή του κοιμητηρίου μπορεί να προοιωνίζεται και τη δική του.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Ο Μίλερ γράφει σαν ποιητής, με απατηλή απλότητα… Όπως αποδεικνύει με τούτο το καταπληκτικό βιβλίο, αυτό που έχουμε ανάγκη δεν είναι οι βεβαιότητες, αλλά το θάρρος.
Guardian

Παρασύρει τον αναγνώστη με παραισθησιογόνα δύναμη σε ένα Παρίσι που βράζει καθώς βρίσκεται στα πρόθυρα της επανάστασης… Οι εικόνες παραμένουν ολοζώντανες στο μυαλό, καιρό αφότου φτάσει κανείς στην τελευταία σελίδα.
Daily Mail

Ένα από τα πιο έξοχα χαρακτηριστικά της γραφής του Μίλερ είναι η ικανότητά του να θέτει υπό αμφισβήτηση διακριτικά, με το ύφος του και μόνο, τη συναισθηματική αντιμετώπιση τόσο της ζωής στην εποχή των Βουρβώνων, όσο και του δημιουργικού ολέθρου της επανάστασης… Ο τρόπος που γράφει είναι απ’ αρχής μέχρι τέλους κρυστάλλινος, απροσχεδίαστος, αξιοθαύμαστος και ευφυής. Θα μπορούσε κανείς να τον πει αγνό.
Literary Review

Όπως κάθε μεγάλη εκκαθάριση, έτσι και η ανασκαφή του κοιμητηρίου των Νηπίων εμπεριείχε βία. Ο Μίλερ φαντάζεται σε βάθος και με φυσικότητα πώς μπορεί να αισθανόταν ένας αυτόπτης μάρτυρας.
Daily Telegraph