Το λεξικόν Σούδα αποτελεί ασφαλώς, εν εκ των χρησιμωτέρων βιβλίων δια την μελέτην της αρχαίας ελληνικής και της βυζαντινής, ιδία, φιλολογίας. Είναι η βασική πηγή εις την οποίαν παραπέμπεται ο αναγνώστης υπό πάντων, σχεδόν, των υπομνημογράφων. Ελάχιστοι όμως το διέθετον μέχρι σήμερον, με αποτέλεσμα να επικρατεί πλήρης σύγχυσις ως προς τον συγγραφέα του λεξικού και την φυσιογνωμίαν του έργου. Πλείσται των συγχρόνων εγκυκλοπαιδειών μας αναγράφουν ότι: "Σουίδας είναι βυζαντινός λεξικογράφος του Ι΄ αιώνος, συγγράψας γλωσσικόν λεξικόν".

Και όμως από ετών ο Ντέλκερ έχει αποδείξει ότι η λέξις: "Σουίδας". δεν υποδηλοί τον συγγραφέα, αλλά αποτελεί παραφθοράν της λέξεως "Σούδα", δια της οποίας αποδίδεται η συμπλήρωσις ποικίλης ύλης εις το αυτό βιβλίον. Συνεπώς, συγγραφεύς ονόματι Σουίδας, πρέπει να παραδεχθώμεν, πλέον, ότι δεν υπήρξεν. [...]

Ολόκληρον το έργον περιλαμβάνει 12.000 λήμματα εκ των οποίων τα 900 είναι βιογραφικά. Από λεξικογραφικής πλευράς δεν είναι ταξινομημένα κατ' απόλυτον αλφαβητικήν σειράν, αλλά επί τη βάσει της προφοράς των διφθόγγων.