Τι γίνεται όταν από την αρχή της ζωής του ένα παιδί εγκλωβίζεται σε μια συμβιωτική σχέση με τη μητέρα που δεν του αφήνει περιθώρια να αναπτυχθεί η προσωπικότητα, ο λόγος και η αυτονομία του; Πόσο σαγηνευτική αλλά και εξαρτητική μπορεί να γίνει η σχέση του με μια μητέρα-λύκο, τρομακτική για τους άλλους μα και για το ίδιο; Πώς η ταύτισή του με αυτήν, όπως την αναδεικνύει η ερμηνευτική διαδικασία της ψυχοθεραπείας, δημιουργεί ένα ισχυρό φαντασιωσικό υπόβαθρο για την ανάδυση του εαυτού του;

Μέσα από το υλικό της ψυχοθεραπείας και με γνώμονα τις θεωρίες των Μ. Mahler, Fr. Tustin, D. Meltzer και άλλων ψυχαναλυτών σχετικά με τον αυτισμό και την παιδική ψύχωση, μελετάται η ψυχοπαθολογία των πρώιμων διαταραχών της ανάπτυξης, όπως και μείζονα θέματα που αφορούν γενικά την ανάπτυξη της προσωπικότητας, βάσει της υπόθεσης ότι υπάρχει ένα αυτιστικό κέλυφος και μια ισχυρή συμβιωτική τάση στον πυρήνα της προσωπικότητας κάθε ανθρώπου.

Η υπόθεση αυτή οδηγεί τον συγγραφέα στη διεύρυνση του πλαισίου της μελέτης και τον ωθεί να αναζητήσει στην ελληνική μυθολογία μορφές της συμβιωτικής προβληματικής που αναδεικνύουν την αλληλεπίδραση του ατομικού και του κοινωνικού φαντασιακού.