Τέταρτος δίσκος για τον κατά κόσμο Λονδρέζο Obaro Ejimiwe.  

Tο κιθαριστικό πότε post πότε σχεδόν shoegaze background «γειώνεται» από τα στιβαρά φωνητικά του Ghostpoet που σε στοιχειώνουν και τα λένε έξω από τα δόντια. Από την κριτική στα social media (“Instagram your foes” στο “Dopamine If I Do”) και το «γαμώτο» για το έτερον ήμισυ (“Can you please explain it clearly to me? / We had it all / Now we’re dominoes / Fall like dominoes” στο “Dominoes”) μέχρι το “Immigrant Boogie” που θίγει το ζήτημα της μετανάστευσης και σπάει κόκαλα, σε μία από τις πιο δυνατές στιγμές του δίσκου (“No one knows how many on the boat / Violent skies won’t show us where to go / Huddle close, we wanna, shall we jump?”). Κάπως έτσι θα ακουγόταν η συνάντηση του Thom Yorke και του Johnny Greenwood με τους Massive Attack.

(Popaganda)