Ένα θεωρητικό πλαίσιο για το κρατικο-επιχειρηματικού εγκλήμα στο χώρο του αθλητισμού

Το λεγόμενο Σκάνδαλο Στημένων Αγώνων ή αλλιώς “Koriopolis” ξεκίνησε το 2011 και πέντε χρόνια μετά ακόμα δεν έχει λήξει. Με αφορμή αυτό και κάνοντας μια αναδρομή στο υλικό των απομαγνητοφωνημένων διαλόγων και του δικαστικού υλικού (στο οποίο εμπεριέχεται και η δήλωση ενός μάρτυρα κατά τη διάρκεια της έφεσης το Μάιο του 2016: «Στο χώρο του ποδοσφαίρου κυριαρχεί μόνο η οικονομική εξουσία. Οι πολιτικοί μας είναι άγιοι μπροστά στους παράγοντες του ποδοσφαίρου. Αυτός που έχει την οικονομική δυνατότητα, επιβάλλει και το αποτέλεσμα», θα προσπαθήσουμε να τα εντάξουμε στο θεωρητικό μας πλαίσιο περί κρατικο-επιχειρηματικού εγκλήματος, το οποίο και θα αναλύσουμε.

Πέρα όμως από τη συγκεκριμένη θεωρητική σύνδεση, θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στα εξής ερωτήματα:

Τα γεγονότα αυτά είναι απλώς κάποια «σάπια φρούτα σε ένα καλάθι» ή αποτελούν μια κανονικότητα;
Ποια είναι τα ειδικά εννοιολογικά εργαλεία που θα μας βοηθήσουν να αναδείξουμε τη δεύτερη οπτική σε σχέση με το κοινωνικό πλαίσιο αναφοράς και τη σχέση δομής ατόμου στο αθλητικό φαινόμενο;
Είναι εντέλει νομιμοποιημένη αυτή η κανονικότητα και με ποιον τρόπο;