Ο Απρίλιος είναι σίγουρα ο αγαπημένος μας μήνας και πολλοί θα απορήσουν για αυτό. Είναι ο μήνας που γιορτάζουμε το βιβλίο, το βιβλίο σε κάθε του μορφή. Τα καινούρια και τα παλιά, τα μοντέρνα και τα κλασικά, γιορτάζουμε τα βιβλία σε όποια ηλικία και αν απευθύνονται και σε όποια κατηγορία κι αν αντιστοιχούν.
Η Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 23 Απριλίου και αποτελεί ακόμα μια αφορμή για να σας μιλήσουμε για τα πιο αγαπημένα μας. Εμείς συγκεντρώσαμε και σας προτείνουμε κάποια από τα καλύτερα βιβλία του μήνα, για να μη σας βρει η ημέρα αυτή με άδεια χέρια. Κάποια είναι επανεκδόσεις και κάποια είναι ολόφρεσκα και αξίζουν την προσοχή σας.
Ας τα δούμε, λοιπόν!
H Aληθινή ζωή του Σεμπάστιαν Νάιτ του Β. Ναμπόκοφ είναι μια διεστραμμένα μαγική λογοτεχνική αστυνομική ιστορία– ευφυής, περίπλοκη, με συναρπαστική κορύφωση– για τη μυστηριώδη ζωή ενός διάσημου συγγραφέα. Πολλοί γνώριζαν διάφορα για τον Σεμπάστιαν Νάιτ ως εξαιρετικό μυθιστοριογράφο, αλλά πιθανώς ελάχιστοι γνώριζαν για τους δύο έρωτες που επηρέασαν τόσο βαθιά την καριέρα του, ο δεύτερος μάλιστα με τόσο καταστροφικό τρόπο. Μετά τον θάνατο του Νάιτ, ο ετεροθαλής αδελφός του διεισδύει στο αίνιγμα της ζωής του, με αφετηρία μερικές φαινομενικά ασήμαντες ενδείξεις στα προσωπικά χαρτιά του μυθιστοριογράφου. Η αναζήτησή του εξελίσσεται σε ιστορία μυστηρίου και ίντριγκας όπως τα μυθιστορήματα του ίδιου του Νάιτ, τόσο περίπλοκα αλλά, στο τέλος, άκρως απολαυστικά.
Η Επιστροφή στο Βερολίνο του Ζακ Μουλέν σίγουρα αξίζει την προσοχή σου.
Στο Βερολίνο, ο αστυνόμος της Γιουροπόλ Ντενίζ Σαλβέρ διευθύνει το τμήμα καταπολέμησης της τρομοκρατίας, το οποίο εξουδετέρωσε πρόσφατα μια σπείρα χάκερ που σχετίζονταν με τη σλοβάκική άκρα δεξιά. Λίγους μήνες αργότερα, τρία άτομα που εμπλέκονταν σ' αυτή την υπόθεση βρίσκονται νεκρά. Ένα κατάστιχο που βρέθηκε στο σπίτι ενός από τα θύματα στάθηκε αφορμή για να εξαπολύσει ο Σαλβέρ την ομάδα του σε κάθε γωνιά της Ευρώπης προκειμένου να βρει στοιχεία που θα οδηγήσουν στους εντολείς των φόνων. Η ταυτοποίησή τους θ' αποκαλύψει και τις μεθόδους που χρησιμοποιεί η εξτρεμιστική δεξιά για ν' απλώσει τα πλοκάμια της στη Γηραιά Ήπειρο: οικονομική στήριξη υποψήφιων πολιτικών, εξαγορά ψήφων στα εξαθλιωμένα προάστια, ηλεκτρονικό ψάρεμα, ψηφιακός εκβιασμός και, όταν χρειάζεται, φόνος των ενοχλητικών μαρτύρων.
Ο Κνουλπ, του Xέρμαν Έσσε, ένας γοητευτικός αλήτης, περιπλανιέται μένοντας εδώ κι εκεί σε φίλους που του προσφέρουν στέγη και τροφή.
Δεν θέλει να βρει σταθερή δουλειά, δεν θέλει να δεθεί με κάποιον άνθρωπο ή τόπο. Θα εγκαταλείψει ακόμη και τον σύντροφο με τον οποίο περιπλανιούνται μαζί ένα καλοκαίρι, που ίσως να είναι ο ίδιος ο Χέρμαν Έσσε.
Ο Κνουλπ είναι μια ύπαρξη μοναχική, αλλά χαρούμενη και αυτάρκης. Κάτω από τον ανάλαφρο χαρακτήρα των περιπετειών του, όμως, κρύβεται η αγωνία ότι η ελευθερία του μπορεί να μην αξίζει και πολλά, ίσως ακόμη και να είναι ανήθικη. Κι έρχεται η στιγμή που θα μάθει αν σπατάλησε τη ζωή του ή αν αυτός ο ανέμελος βίος του πλάνητα πρόσφερε τελικά κάτι στους άλλους ανθρώπους…
Ένα αγέραστο έργο για τη «νοσταλγία της ελευθερίας» από τον συγγραφέα του Σιντάρτα και του Ντέμιαν.
Εσείς ξέρετε Που ταξίδεψε ο Μάρκο Πόλο;
Πριν από επτακόσια χρόνια, τρεις άντρες αποβιβάστηκαν από μια μικρή γαλέρα στη λιθόστρωτη αποβάθρα της Βενετίας. Δεν τους περίμενε κανείς κι η επιστροφή τους στην πατρίδα θα είχε περάσει απαρατήρητη, αν δεν ξεχώριζαν από τους κουρελιασμένους χιτώνες που φορούσαν και την «απερίγραπτη ταταρική οσμή στην εμφάνιση και την προφορά τους». Έτσι περιγράφεται η επιστροφή του Μάρκο Πόλο στην Ίταλία ύστερα από περισσότερα από είκοσι χρόνια απουσίας. Η επιστροφή όμως από πού ακριβώς; Συνδυάζοντας αριστοτεχνικά την επιστημονική πειθαρχία με ένα υποδόριο χιούμορ, η σινολόγος Frances Wood κλονίζει με αδιάσειστα επιχειρήματα και πηγές την πλατιά ριζωμένη βεβαιότητα πως ο Μάρκο Πόλο ταξίδεψε στην Κίνα και στη συνέχεια υπαγόρευσε το οδοιπορικό του για να μοιραστεί εμπειρίες και γνώσεις από πρώτο χέρι με τους συγκαιρινούς του. Η λαϊκή φαντασία που τον κατατάσσει ανάμεσα στους πρωτοπόρους εξερευνητές της Δύσης (Κολόμβο, Μαγγελάνο, Ντα Γκάμα) παρέβλεψε πλήθος ανακρίβειες, αντιφάσεις, ανομοιογένειες και παραλείψεις του αρχικού κειμένου και τα αναπαρήγαγε επί αιώνες σε εκατομμύρια αντίτυπα και παραλλαγές ως γνήσιο ντοκουμέντο μιας θαυμαστής ευρωπαϊκής περιπλάνησης στην Άπω Ανατολή. Εν τέλει, ο Μάρκο Πόλο πήγε στην Κίνα; Κι εμείς, διαβάσαμε “Τα ταξίδια” του;
Ακόμη...
Το Άνθρωποι στον Ήλιο δεν είναι ένα εύκολο βιβλίο, αλλά είναι ένα βιβλίο που πρέπει οπωσδήποτε να διαβαστεί.
Γιατί το μέλλον περνάει μέσα από την έρημο;
Γιατί ένας αντάρτης γίνεται ένας πολυλογάς που κρύβει τα όπλα του;
Γιατί μια κοπέλα πέφτει με τη θέλησή της στα χέρια του βιαστή της;
Γιατί τη λύση μπορεί να τη δώσει μόνο ένας τυφλός κι ένας κουφός;
Γύρω από αυτά –και πολλά άλλα– ερωτήματα, ο Γασσάν Kαναφάνι, ο πλέον σημαντικός Παλαιστίνιος συγγραφέας, ο οποίος και αναδείχτηκε σε σύμβολο του παλαιστινιακού αγώνα, δομεί τις δύο νουβέλες («Άνθρωποι στον ήλιο» και «O τυφλός και ο κουφός») που τον έκαναν διάσημο σ' όλο τον κόσμο.
Στα εγχώρια νέα...
Μέχρι πού θα έφτανε ένας άντρας για να ξαναβρεί τη γυναίκα της ζωής του; Ανάμεσα από πόσες σφαίρες θα μπορούσε να περάσει, πόσους φλογισμένους δρόμους θα τολμούσε να διαβεί; Αυτά κι άλλα πολλά μας ρωτά ο Στέφανος Δανδόλος στο νέο του βιβλίο Τα αηδόνια της Σιωπής.
ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 1944. Οι Γερμανοί αποχωρούν από την Αθήνα. Η απελευθέρωση φέρνει λύτρωση, αλλά και διχασμό. Εμφύλια πάθη ξυπνούν, η Ελλάδα οδεύει προς τον όλεθρο ξανά.
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ είναι ο μακροβιότερος σερβιτόρος στο Καφενείον Ζαχαράτου της Πλατείας Συντάγματος. Σεμνός και καλόψυχος ονειρεύεται πάντα την Ευδοξία του, την ευαίσθητη καθαρίστρια που ερωτεύτηκε κάποτε. Καθώς η Αττική παραδίδεται στο χάος, ένα γράμμα θα ζωντανέψει την ελπίδα του να βρεθεί κοντά της. Αλλά ο φοβερός Δεκέμβρης παραμονεύει. Και φαντάζει αδυσώπητος.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ απελπισμένου ταξιδιού που έκανε ένας άνθρωπος μες στα Δεκεμβριανά, αναζητώντας τη δική του πατρίδα. Γύρω του ένα σωρό άλλες ιστορίες: το θρυλικό καφενείο και οι θαμώνες του, μυστικά και ψέματα, αδελφός να σκοτώνει αδελφό, προδοσίες και σκευωρίες, το χρονικό της ένοπλης σύγκρουσης, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, η Ελένη Παπαδάκη, ο Οδυσσέας Ελύτης, οι απλοί και βασανισμένοι άνθρωποι που διασταυρώνονται με το βίαιο πεπρωμένο της Ελλάδας.
Η Αυγή του πολυδιαβασμένου Στέφανου Πετρουλάκη, μόλις κυκλοφόρησε
«Το όνομά μου είναι Αυγή. Αυγή, σκέτο. Γεννήθηκα στις 25 Νοέμβρη του 1931 στα περίχωρα της Λαμίας. Βρίσκομαι στο Παλαιό Τρίκερι περίπου έναν χρόνο. Με έφεραν εδώ τον Ιούνιο του 1949 μαζί με άλλες γυναίκες. Το Τρίκερι όμως δεν είναι τόπος εξορίας. Είναι η ίδια η κόλαση πάνω στη γη. Όχι το νησί ασφαλώς, αλλά εκείνοι που κρατάνε τις τύχες μας στα χέρια τους. Οι δεσμοφύλακές μας. Αυτοί είναι η κόλασή μας».
Η γυναικεία φύση μοιάζει με τον αέρα: είναι αόρατη, αλλά και πανίσχυρη.. Ανακαλύπτοντας ένα παλιό τετράδιο, η Αναστασία ταξιδεύει στο ολέθριο παρελθόν. Όταν οι δύο πλευρές βρίσκονται εβδομήντα χρόνια μετά μπροστά σε έναν καθρέφτη, μύθοι και πραγματικότητες έχουν μόνο μία όψη. Την αλήθεια.
Για το τέλος...
Αφήσαμε το καλύτερο: λίγο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες!
Γεμάτο εκπλήξεις και αισθησιασμό, το Τα λέμε τον Αύγουστο είναι ένας βαθύς στοχασμός πάνω στην ελευθερία, τη λύπη, την προσωπική μεταμόρφωση και τα μυστήρια της αγάπης· ένα απροσδόκητο δώρο από έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς που έχει γνωρίσει ποτέ ο κόσμος.
Καθισμένη μόνη δίπλα στα καταγάλανα νερά της λιμνοθάλασσας, η Άνα Μαγκνταλένα Μπαχ περιεργάζεται τους άντρες στο μπαρ του ξενοδοχείου. Έχει δύο παιδιά και έναν ευτυχισμένο γάμο εδώ και είκοσι επτά χρόνια από τον οποίο δεν έχει κανένα λόγο να θέλει να ξεφύγει. Κι όμως, κάθε Αύγουστο, ταξιδεύει με το φέρι μέχρι το νησί όπου είναι θαμμένη η μητέρα της, και για μια νύχτα βρίσκει έναν νέο εραστή. Μέσα σε αποπνικτικές βραδιές της Καραϊβικής, γεμάτες σάλσα και μπολέρο, η Άνα ταξιδεύει κάθε χρόνο πιο βαθιά στην ενδοχώρα του πόθου της και των φόβων της καρδιάς της.
Κι αν τίποτα από αυτά δεν σου φτάνει, ρίξε μια ματιά εδώ και βρες - πραγματικά - όλα όσα κυκλοφορούν.
