Το βάθος της ταλαιπωρίας που βίωσα δεν υπάρχει λέξη για να του δώσει μορφή. Για να γίνει κανείς φάλαινα πρέπει να πιει θαλασσινό νερό, να γευτεί τη γλυκόπικρη γεύση που αφήνει κάθε ιστορία. Συνήθως στη ζωή έχουμε επιλογές, αλλά υπάρχουν στιγμές που δεν μπορείς να επιλέξεις τον τρόπο με τον οποίο θέλεις να ζήσεις. Κάπως έτσι ξεκίνησε και η δική μου ζωή, δίχως επιλογή, δίχως όνειρα.

Ο Ρεζά Γκολαμί γεννήθηκε το 1988 στην πόλη Καμπούλ του Αφγανιστάν. Στις Χαμένες ταυτότητες μας αφηγείται την ιστορία του: την παιδική ηλικία του σε μια χώρα διαλυμένη από εμφύλιους πολέμους και φυλετικές διαφορές, και τις μεταναστεύσεις του πρώτα στο Πακιστάν κι ύστερα στο Ιράν, ώσπου το 2006, σε ηλικία δεκαεπτά ετών κατάφερε να φτάσει στην Ελλάδα. Η συγκλονιστική μαρτυρία του, γραμμένη χωρίς μελοδραματισμούς και κατηγορώ, δίνει στον αναγνώστη να καταλάβει οριστικά και αμετάκλητα γιατί η προοπτική μιας ξεφούσκωτης βάρκας που θαλασσοδέρνεται στα κύματα μοιάζει για τον πρόσφυγα με ταξίδι προς την ελευθερία.