Υπάρχει τάχα σ' ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητος -και στις πιο ζοφερές της ακόμη περιόδους-, φρικτότερο πράγμα από τον εγκληματικό Εθνικισμό, που έμπηξε τόσο βαθιά τα νύχια του στο ζωντανό σώ­μα του κόσμου και ενέτεινε όλη του την προσοχή στο πώς να μην εξασθενίσει ούτε στιγμή η δύναμη των νυ­χιών αυτών; [...] Μήτε ο άχρωμος κι ακαθόριστος κο­σμοπολιτισμός, μήτε η περιπαθής αυτολατρεία, που χαρακτηρίζει την εθνικιστική διδασκαλία, φαίνονται να είναι ο σκοπός της ανθρώπινης ιστορίας.