Η αραβική φιλοσοφία υπήρξε βασικό συστατικό της δυτικοευρωπαϊκής φιλοσοφίας, επηρεάζοντας καθοριστικά την πορεία του δυτικού στοχασμού. Χρειάζεται να επισημανθεί ότι προτιμάται ο όρος αραβική φιλοσοφία, αντί του συχνά αναφερόμενου ισλαμική, επειδή, παρότι όλοι οι φιλόσοφοι και επιστήμονες δεν ήταν αραβικής καταγωγής, συνέγραψαν κατά κόρον στα αραβικά. Αν και η θρησκεία είναι αναπόσπαστο στοιχείο της κουλτούρας του αραβικού κόσμου, στην περίπτωση της φιλοσοφίας και της επιστήμης δεν διαδραμάτισε ρόλο τόσο καθοριστικό όσο εκείνο του χριστιανισμού στην Ευρώπη και το Βυζάντιο. Η φιλοσοφία, όπως και στην περίπτωση του Al-Fârâbi μπόρεσε, ιδιαίτερα εμφατικά να βρει και να κατοχυρώσει ένα δικό της πεδίο, στο οποίο ο ρόλος του Ισλάμ δεν είναι κεντρικός.

Στο έργο αυτό η παρουσίαση της πρακτικής φιλοσοφίας του Al-Fârâbi, του πρώτου στην πραγματικότητα μεσαιωνικού φιλοσόφου που ασχολήθηκε επισταμένως με το χώρο αυτό και άφησε σημαντικό έργο, παρουσιάζεται μέσα από τις πραγματείες που συνέγραψε και έχουν ως κύριο ή παραπληρωματικό τους θέμα την πρακτική φιλοσοφία, την ηθική και την πολιτική. Σκοπός αυτής της μεθόδου είναι η όσο το δυνατόν πληρέστερη παρουσίαση της σκέψης του Al-Fârâbi, ώστε να γίνει αντιληπτή η άρθρωση της σκέψης του και το πώς χειρίζεται την προγενέστερή του παράδοση. Στο τέλος επιχειρείται η σύνοψη της ηθικής και της πολιτικής του Al-Fârâbi, όπως αυτές έχουν αποτυπωθεί στα κείμενα του.