Το παλιό καλό καιρό τα πράγματα ήταν πολύ πιο εύκολα. Οποιοδήποτε μυστηριώδες ή τρομακτικό φαινόμενο δεν μπορούσες να εξηγήσεις το βάφτιζες «δαίμονα» ή «έργο δαιμόνων», και έκαιγες όποιον είχε κάποια σχέση με δαύτο, ή έστω αντίρρηση για την ερμηνεία. Έτσι ξεμπέρδευες και με το φαινόμενο και με όσους είχαν σχέση μαζί του.
Ήταν μια πρακτική λύση που, δυστυχώς ή ευτυχώς είναι ανεφάρμοστα σήμερα. Σήμερα έχουμε ένα πλήθος ονομάτων στη θέση των παλιών δαιμόνων. Έχουμε σχεδόν ένα ή και περισσότερα ονόματα για το καθετί.
Όσο και αν η τάση να κολλάμε μια ταμπελίτσα μ’ ένα όνομα στα διάφορα άγνωστα φαινόμενα φαίνεται να είναι ένα ανίατο-και αρκετά δικαιολογημένο-ανθρώπινο κουσούρι, υπάρχουν και μερικά πράγματα που αρνούνται πεισματικά να μπουν σε κάποια επώνυμη κατηγορία. Μερικά από τα συμβάντα αυτά αναφέρονται σε οντότητες που μοιάζουν σαν να έχουν ξεφύγει από κάποιο φοβερό εφιάλτη.