Μια γαλλική οικογένεια τεσσάρων μελών χρησιμοποιεί μόνο ένα σαπούνι τον μήνα». Ο αφορισμός ανήκει στους συγγραφείς του εγχειριδίου «Οι Γάλλοι όπως δεν τους ξέρετε» Νικ Γιαπ και Μισέλ Σιρέ, οι οποίοι ασφαλώς δεν έχουν κάποια επίσημη ιδιότητα για τη σκιαγράφηση του εθνικού πορτρέτου των λαών. Ο πρώτος είναι άγγλος καθηγητής και ο δεύτερος γάλλος ­ από την πλευρά της μητέρας του ­ δημοσιογράφος. Οι εκτιμήσεις περί καθαριότητας συγκεντρώνονται στο κεφάλαιο «Υγεία και υγιεινή» του τομιδίου που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δίαυλος. Συνεχίζουν: «Κατά την άποψή τους, το να καλύπτεις τη σωματική δυσοσμία με αποσμητικά είναι σαν να κάνεις μια αποτυχημένη προσπάθεια να αψηφήσεις τη δύναμη της φύσης. Η μυρωδιά του ιδρωμένου ανθρώπου είναι για τους Γάλλους ένα φυσικό αφροδισιακό». Στο αντίστοιχο βιβλιαράκι για τους γείτονες της γηραιάς Αλβιώνος «Οι Αγγλοι όπως δεν τους γνωρίζετε», ο βρετανός σύμβουλος δημοσίων σχέσεων Αντονι Μάιαλ αναφέρει για την καθαριότητα του έθνους του: «Οι Αγγλοι μουλιάζουν σε μπανιέρες γεμάτες από τη βρόμα τους διαλυμένη σε ζεστό νερό». Συμπληρώνει ότι φορούν καθαρά εσώρουχα για την περίπτωση που θα τους πατήσει αυτοκίνητο και θα χρειαστεί μεταφορά σε νοσοκομείο.
Οι Γάλλοι εμφανίζονται στον «οδηγό για ξενόφοβους και μη» ως λαός που αποτελείται από πενήντα πέντε εκατομμύρια φιλοσόφους. Παρουσιάζονται ως υπέρ το δέον τυπικοί: «Ανταλλάσσουν χειραψία με τον καθένα (μέλη της οικογένειας, παιδιά, ξένους), στο σπίτι, στη διαδρομή για δουλειά, φεύγοντας από τη δουλειά, στην επιστροφή κ.ο.κ. Επομένως σε ένα γραφείο που δουλεύουν καμιά δωδεκαριά υπάλληλοι το πρώτο μισάωρο δεν είναι καθόλου αποδοτικό». Επισημαίνεται επίσης ο ιδιαίτερος τρόπος χαιρετισμού με τρεις ασπασμούς: «Η σωστή σειρά είναι: αριστερό μάγουλο, δεξί μάγουλο, αριστερό μάγουλο... Το γαλλικό φιλί χαιρετισμού είναι μια πολύ λεπτή υπόθεση και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τα φιλιά του γαλλικού κινηματογράφου».