Σκοπός του βιβλίου είναι να παρακολουθήσει, μέσα από τα Αρχεία Πρακτικών της Επιτροπής Εθνικής Αμύνης Κωνσταντινουπόλεως (ΕΕΑ) των ετών 1920-1922, τη δράση του Ελευθερίου Βενιζέλου. Η έρευνα που είχε διενεργηθεί έως τώρα είχε οδηγήσει σε επισφαλείς προσεγγίσεις, εξαιτίας της αποσπασματικής χρήσης των πηγών αναφορικά με το θέμα αυτό.
Ειδικότερα, είχε διερευνηθεί στα χειρόγραφα Αρχεία Στρέιτ (Φάκελος 19) του ΕΛΙΑ η «Έκθεσις διά την ΕΕΑ», η οποία είχε αποδώσει τη δράση της ΕΕΑ στο Πολιτικό Γραφείο της, του οποίου
την ηγεσία είχε ο στρατηγός Γεώργιος Κονδύλης, ο οποίος προβαλλόταν και ως ο ιδρυτής της.
Η παράλληλη, όμως, ανάγνωση των χειρόγραφων Πρακτικών της ΕΕΑ των ΓΑΚ, η οποία επιχειρήθηκε πρώτη φορά στο συγκεκριμένο πόνημα, αποδεικνύει ότι η ΕΕΑ ιδρύθηκε από τη
βενιζελικών φρονημάτων μεσαία και μεγαλοαστική τάξη της Κωνσταντινούπολης, η οποία είχε ενστερνιστεί την ιδεολογία του «αλύτρωτου», διέθετε τη στήριξη του Πατριαρχείου, ως εθνικού
πια παράγοντα, και λάμβανε οδηγίες από τον ίδιο τον Ελευθέριο Βενιζέλο, στα σχέδια του οποίου συμπεριλαμβανόταν, ως ύστατη μορφή σωτηρίας της Μικράς Ασίας, η ίδρυση ενός αυτόνομου Μικρασιατικού Κράτους.