Τα Σατυρικά του Πετρωνίου και οι Μεταμορφώσεις του Απουληίου είναι οι μόνες σωζόμενες μυθιστορίες από όσες γράφτηκαν στη Ρώμη πριν από το 200 μ.Χ. και ανήκουν στο είδος της ευτράπελης μυθοπλαστίας, της ψυχαγωγικής λογοτεχνίας του αρχαίου κόσμου. Η μελέτη αρχίζει με τον ορισμό του είδους, το οποίο συνεξετάζεται με τις άλλες μορφές λογοτεχνίας εκείνης της εποχής. Αποδεικνύεται ότι ο Πετρώνιος όσο και ο Απουλήιος εισήγαγαν σημαντικές καινοτομίες στην παράδοση της ευτράπελης μυθοπλαστίας. Ακολουθεί η κριτική ανάλυση των Σατυρικών, με ειδικό κεφάλαιο για το Δείπνο του Τριμαλχίωνα, το κεντρικό και πιο κωμικό επεισόδιο του έργου. Με τον ίδιο τρόπο εξετάζονται και οι Μεταμορφώσεις, με ξεχωριστή και πάλι ανάλυση για τον πυρήνα τους, την ιστορία του Έρωτα και της Ψυχής. Το τελευταίο κεφάλαιο πραγματεύεται την επίδραση των δύο μυθιστοριών στη μεταγενέστερη λογοτεχνική παραγωγή της Ευρώπης