Τα "Πεδία Μάχης Αφύλακτα" του Άρη Μαραγκόπουλου παρεμβαίνει στον διάλογο για την κατάσταση της κοινωνικής και πολιτισμικής παρακμής στην Ελλάδα από τη μεταπολίτευση έως σήμερα και δοκιμάζει να απαντήσει σε ζωτικά για την εποχή ερωτήματα όπως τα παρακάτω:
Πότε σβήνει μια πατρίδα ιδεών;
Είναι ο Έλληνας εαυτός μας ο χειρότερός μας εχθρός;
Eίναι η ελληνική, μια απαίδευτη κοινωνία;
Πότε και γιατί σωπαίνουν οι διανοούμενοι;
Γιατί ο Έλληνας γονιός δεν αγαπάει τα παιδιά του;
Γιατί κάποτε η νεοελληνική πεζογραφία θυμίζει άβγαλτη πόρνη;
Γιατί κάποιοι διαβάζουν τον κόσμο με τα μάτια της Μπάρμπι;
Γιατί η πλατεία των αγανακτισμένων θύμιζε ντιβάνι ψυχανάλυσης;
Γιατί στον απέραντο παιχνιδότοπο-εργοστάσιο του διαδικτύου παίζουμε όλοι;
Μπορούν τα γκραφίτι και τα κόμικς να θεωρηθούν λαϊκή τέχνη;
Πώς οι δημόσιες βιβλιοθήκες σταδιακά μετατρέπονται σε διασκεδαστήρια video-games;
Συναινώ (στην Εξουσία) και άρα (μόνο έτσι) υπάρχω;
Υπάρχει κάτι άλλο πέρα από το "Fast-food, fast-fuck, fast-read;"
Θα τους κάνουμε ποτέ να μας φοβούνται (αυτούς που μας φοβίζουν);