Το ανά χείρας έργο αποτελεί το τέταρτο βιβλίο στη σειρά «Βιβλιοθήκη Θεωρίας & Πράξης Διοικητικού Δικαίου» και αφορά στο φορολογικό δίκαιο. Αντικείμενο της μελέτης αποτελεί η ανάδειξη της φορολογίας και του φορολογικού δικαίου σε μία προσπάθεια του φορολογικού νομοθέτη να συλλάβει τη φορολογητέα ύλη. Το φορολογικό δίκαιο, έτσι όπως διαπλέκεται σε όλες τις έννομες σχέσεις και τις μορφές της οικονομικής δραστηριότητας επεκτείνει διαρκώς την κανονιστική του διείσδυση σε περιοχές που δεν είναι αμιγώς φορολογικές. Ο συγγραφέας εξηγεί πώς ο πάντα επίκαιρος κλάδος του φορολογικού δικαίου ενισχύεται από τους υπόλοιπους δικαιικούς κλάδους δημιουργώντας νέα φορολογητέα ύλη. Ωστόσο η συνύπαρξη του φορολογικού με τους άλλους δικαιικούς κλάδους δεν είναι πάντα αρμονική, εξαιτίας της πολυνομίας και της διαρκούς μεταβολής που δημιουργεί αδιαφάνεια και αποκλίσεις.

Το έργο διαιρείται σε επτά ενότητες. Μετά την εισαγωγή, στη δεύτερη ενότητα οριοθετείται ο χαρακτήρας του φορολογικού δικαίου μέσα στο πλαίσιο του δημοσίου δικαίου, σε σχέση με το διοικητικό δίκαιο, το δημοσιονομικό δίκαιο, το δημόσιο ενοχικό δίκαιο, το φορολογικό ποινικό δίκαιο, το λογιστικό δίκαιο και τη φορολογική πολιτική. Στη τρίτη ενότητα αναλύεται η έννοια της έννομης τάξης και η διαίρεσή της σε δικαιικούς κλάδους, ενώ στην τέταρτη ενότητα προσεγγίζεται το φορολογικό δίκαιο ως σύστημα δικαίου. Στην πέμπτη ενότητα εξηγείται η στάση απέναντι στην έννομη τάξη από το φορολογικό νομοθέτη. Επιπλέον, στην έκτη ενότητα παρουσιάζεται η συμπληρωματική δράση του φορολογικού δικαίου και των λοιπών δικαιικών κλάδων, όπου ερμηνεύεται η υποχώρηση ή η επικράτηση του ενός έναντι του άλλου. Ο συγγραφέας καταλήγει στο ότι το φορολογικό σύστημα, του οποίου τη νομική έκφραση αποτελεί το φορολογικό δίκαιο έχει πλέον κατακτήσει την αυτοτέλειά του, ταυτόχρονα όμως διατηρεί διασυνδέσεις και με άλλους δικαιικούς κλάδους. Υπό την έννοια αυτή, το φορολογικό δίκαιο αναδεικνύεται σε οργανικό και λειτουργικό τμήμα της συνολικής έννομης τάξης, κατέχοντας εξέχουσα θέση. Ο επεκτατισμός όμως του φορολογικού δικαίου ελλοχεύει κινδύνους στις αρχές της φορολογικής δικαιοσύνης και της νομιμότητας. Ο φορολογικός νομοθέτης είναι απαραίτητο να ακολουθεί σταθερό μεθοδολογικό μοντέλο ως βάση διαχείρισης των αλληλεπιδράσεων στο φορολογικό δίκαιο από τους λοιπούς δικαιικούς κλάδους. Η παρούσα μελέτη που κύριο στόχο έχει να αναδείξει τη σχέση του φορολογικού δικαίου με τους υπόλοιπους δικαιικούς κλάδους απευθύνεται όχι μόνο στους εφαρμοστές και στους μελετητές του φορολογικού δικαίου, αλλά και σε όλους τους νομικούς που επιδιώκουν να εφαρμόζουν το δίκαιο με επιστημονική επάρκεια και μεθοδολογική συνέπεια. Το έργο συνοδεύεται από πλούσιες βιβλιογραφικές αναφορές και από αναλυτικό αλφαβητικό ευρετήριο.