Ένα βράδυ ο Ανδρέας Μαρδίρης δέχεται το µεγαλύτερο πλήγµα στην ήδη δύσκολη ζωή του. Στον στάβλο του κτήµατος βρίσκονται δολοφονηµένοι ο πατέρας και η σύζυγός του, χωρίς κανένας να γνωρίζει τον δράστη και τα αίτια του εγκλήµατος. 

 

Μοναδικός µάρτυρας η Θάλεια, το µικρό κορίτσι που κρατούσε συντροφιά στην ξενόφερτη γυναίκα του, το οποίο όµως αδυνατεί να παραθέσει τα γεγονότα. 

 

Δώδεκα χρόνια µετά, η Θάλεια νοσεί βαριά κι αυτός αποφασίζει να τη βοηθήσει µε κάθε τρόπο, ελπίζοντας να βρει απαντήσεις στα ερωτήµατα του παρελθόντος.  Την ίδια στιγµή άλλο ένα άσχηµο γεγονός έρχεται να προστεθεί, καθιστώντας και τον ίδιο ένοχο και υπόδικο.

 

Καθώς ξετυλίγεται το κουβάρι που συνθέτει και συνδέει τα εγκλήµατα, καινούριες αποκαλύψεις και οµολογίες έρχονται να προστεθούν κι όλα παίρνουν απρόσµενη τροπή.

 

 

– Τους είπαν πως το µήλο ήταν ο καρπός της γνώσης του καλού και του κακού. Όµως τους είπαν ψέµατα. Η γνώση έχει πολλά επίπεδα κι όλα µοιάζουν µεταξύ τους, όπως αυτοί οι µικροί σπόροι του ροδιού. Το αποτέλεσµα που επιφέρουν είναι διαφορετικό, καθώς η γνώση δεν είναι καλή ή κακή. Η χρήση της τη µεταµορφώνει ανάλογα µε την περίπτωση.

– Η γνώση έδιωξε τους πρωτόπλαστους από τον παράδεισο.

– ?ε χάσανε τον παράδεισο. Ήταν πάντα εκεί, γύρω τους, µέσα τους. Απλώς δεν µπορούσαν πια να τον αντιληφθούν. Κάτι που οι άλλοι θα χαρακτηρίσουν κακό δε σηµαίνει απαραίτητα πως είναι κιόλας. Και κάτι που θα εξυµνήσουν ως καλό µπορεί να είναι σαθρό, σάπιο...