Πίσω απ’ το φως υπάρχει το κίτρινο, όπως πίσω απ’ το εργοστάσιο υπάρχει το στάρι. Και το εργοστάσιο φταίει όσο φταίει το φως. Δυστυχισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν τη σκιά τους· άλλοτε πλούσιοι και φτωχοί, ελεύθεροι και σκλάβοι, άντρες και γυναίκες, γέροι και παιδιά ενώνονταν από την ίδια θέληση... Τώρα μόνο ο φτωχός εργάτης Γιώργης δεν ζηλεύει τον πλούσιο· τον βλέπει και χαίρεται σαν να είναι ο ίδιος. Ο φτωχός εργάτης Γιώργης που έπαθε ηλιακό έγκαυμα για να βλέπει τη φύση... Τώρα το ζευγάρι ανυποψίαστο, περιμένοντας τον θάνατο, κάθεται πάνω στην επιγραφή που λέει: «Χάρισες ποτέ σου στη φύση μια εικόνα; Η Ελευσίνα της ζωής σου Γυναίκα του Πυγμάχου;» Μόνο ο φτωχός εργάτης Γιώργης μπορούσε να καταλάβει την επιγραφή. Και το κίτρινο ποιος το καταλαβαίνει;