«Όπως το βλέπω εγώ, το ουσιώδες, / το ουσιώδες και το θαυμαστό, / είναι ότι υπήρξε αυτός ο άνθρωπος, / ότι περπάτησε στους ίδιους δρόμους, / κάτω απ’ τον ίδιο ουρανό, και είδε / τον Τάμεση που αέναος κυλούσε / στην ταραχή των ανθρωπίνων κι όπως είναι / το θαύμα της ζωής μας που διαβαίνει, / ίδια για όλους κι όμως άλλη πάντα, / στο μεγαλείο της και στη οδύνη, / στη δόξα και τη ματαιότητά της. / Το ουσιώδες και το θαυμαστό, / όπως το βλέπω εγώ κι όπως το είδα / την κρύα εκείνη μέρα στο Λονδίνο, / που περπατώντας ώρες ξαναζούσα / μέρη που τα θυμόμουνα και άλλα / καινούρια μαγαζιά, δρόμους, ανθρώπους – / το ουσιώδες είναι ότι υπήρξε / ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, γιατί αυτός εδώ / ο κόσμος, ο δικός μας, όπως είναι, / ακόρεστος στον πόνο και το δάκρυ, / μπορεί να πλάσει κάποτε ταλέντα / σαν τον φτωχό ετούτο θεατρίνο / από το Στράτφορντ· [...]»

Το παρόν φυλλάδιο με το εκτενές ποίημα του Διονύση Καψάλη ετοιμάστηκε για την επέτειο των 400 χρόνων από τη σύνταξη της Διαθήκης (25 Μαρτίου 1616) και από τον θάνατο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (23 Απριλίου 1616). Ο ποιητής, μεταφραστής και δοκιμιογράφος Δ. Καψάλης έχει ασχοληθεί συστηματικά για πολλά χρόνια με τη μετάφραση έργων και σονέτων του Σαίξπηρ.
Το φυλλάδιο τυπώθηκε σε πολυτελές λευκό γραμμωτό χαρτί (Savile Row White Pinstripe) και δέθηκε με μπλε κορδόνι.