Ο χορός, οι χορευτές, η χορευτική δημιουργία έχουν δώσει τόση διέγερση και χαρά στην ζωή μας που θα ήταν κρίμα να μην τις αφιερώναμε μερικές σκέψεις μας. Αν το φαινόμενο της ζωής ταυτίζεται τόσο απόλυτα με το φαινόμενο της κίνησης και της ελευθερίας, η ευχαρίστηση του να βλέπουμε και να μοιραζόμαστε την χαρά γυμνασμένων εκφραστικών σωμάτων είναι μεγάλη. Απλοικός, λόγιος, παραδοσιακός ή καθημερινός ο χορός πάντα μας παρακινεί σε συμμετοχή. Στη σύντομη αυτή μελέτη η Ελευθερία Κουρούπη, επιχειρώντας να δει το χορευτικό φαινόμενο σαν ένα ενιαίο γοητευτικό σύνολο μέσα στο χρόνο, θίγει μερικά χορευτικά θέματα που το καθένα χωριστά θα μπορούσε ν? αποτελέσει μια αυτοτελή σπουδή. Ειδικότερα στο βιβλίο σχολιάζονται με τρόπο λιτό και περιληπτικό θέματα όπως η μυική αίσθηση και ο χορός, ο χορός και η γυναίκα, ο χορός και η τελετουργία, η απελευθέρωση του σώματος τον 20ό αιώνα, ο ερωτισμός στην τέχνη του χορού, ο ακαδημαικός και σύγχρονος χορός, η Ισιδώρα Ντάνκαν και η αρχαία Ελλάδα. Η Ελευθερία Κουρούπη δεν παύει να είναι πριν απ? όλα δασκάλα χορού και χορογράφος. Αυτό σημαίνει ότι δεν χάνει από το βλέμμα της τον τελικό θαυμασμό για τον χορευτή που παραμένει πάντοτε το πάσχον, βασανισμένο και αγωνιζόμενο πρόσωπο της χορευτικής δημιουργίας.