Μίλτος Σαχτούρης: Ας μη το κρύβουμε, διψάμε για ουρανό.

Με λίγα λόγια

Γεννημένος το 1919 στην Αθήνα, αλλά με ρίζες από την Ύδρα, ο δισέγγονος του αγωνιστή του '21 Γιώργη Σαχτούρη δεν ολοκλήρωσε ποτέ τις νομικές σπουδές που είχε ξεκινήσει. Η ποίηση ήταν αυτή που καθόρισε τη ζωή του, ενώ η καθημερινότητά του διαμορφωνόταν από την αντίληψη των εικόνων και των χρωμάτων. Αφιέρωσε τον εαυτό του στη λογοτεχνία, πεπεισμένος ότι ήταν καθήκον του ποιητή να προστατεύει και να υπερασπίζεται την αλήθεια.

Ο Σαχτούρης εκδίδοντας δεκαπέντε ποιητικές συλλογές από το "Λησμονημένη" το 1945 έως το "Ανάποδα γύρισαν τα ρολόγια" το 1998, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της νεοελληνικής ποίησης.

Τα δώρα

Σήμερα φόρεσα ένα
ζεστό κόκκινο αίμα
σήμερα οι άνθρωποι μ’ αγαπούν
μια γυναίκα μου χαμογέλασε
ένα κορίτσι μού χάρισε ένα κοχύλι
ένα παιδί μού χάρισε ένα σφυρί
Σήμερα γονατίζω στο πεζοδρόμιο
καρφώνω πάνω στις πλάκες
τα γυμνά ποδάρια των περαστικών
είναι όλοι τους δακρυσμένοι
όμως κανείς δεν τρομάζει
όλοι μείναν στις θέσεις που πρόφτασα
είναι όλοι τους δακρυσμένοι
όμως κοιτάζουν τις ουράνιες ρεκλάμες
και μια ζητιάνα που πουλάει τσουρέκια
στον ουρανό
Δυο άνθρωποι ψιθυρίζουν
τι κάνει; την καρδιά μας καρφώνει;
ναι τη καρδιά μας καρφώνει
ώστε λοιπόν είναι ποιητής

Τα πρώτα βήματα

Ο Μίλτος Σαχτούρης ξεκίνησε να γράφει ποίηση την άνοιξη του 1941. Δύο χρόνια αργότερα, το 1943, γνώρισε τον Οδυσσέα Ελύτη και τον Νίκο Εγγονόπουλο, και ανέπτυξε στενή φιλία με τον τελευταίο. Με την ενθάρρυνση του Ελύτη, εμφανίστηκε ως ποιητής στο περιοδικό "Τα Νέα Γράμματα" το 1944. Τον επόμενο χρόνο, το 1945, κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Η Λησμονημένη”.

Παρότι ο Μίλτος Σαχτούρης δεν παντρεύτηκε ποτέ, διατηρούσε σχέση από το 1960 μέχρι τον θάνατό του με τη ζωγράφο Γιάννα Περσάκη. Η Γιάννα συχνά επιμελούνταν την εικαστική πλευρά των ποιημάτων του και ο ίδιος της είχε αφιερώσει πολλές ποιητικές συλλογές και μεμονωμένα ποιήματα. Μεταξύ αυτών ήταν η συλλογή "Το Σκέυος" του 1971, καθώς και ποιήματα όπως τα "Τα Ρολόγια που Αναποδογυρίσαν Ανάποδα" .

Όταν

Όταν κλείνω τα μάτια
ξεκινάει από μακριά
η αγαπημένη έρχεται
και με κοιτάζει

όταν σβήνω το φως
έρχεται ο θάνατος και
μου φιλά τα χέρια.

Η ποίηση του Μίλτου Σαχτούρη είναι μια μοναδική εμπειρία. Είναι αιχμηρή και τρυφερή ταυτόχρονα, σχεδόν μοναδική στη φύση της. Αμφισβητεί τον μοντερνισμό, υμνεί το σουρεαλισμό και αποτελεί ελεγεία στον ρεαλισμό. Αλλά η πραγματική του μαγεία είναι η ικανότητα να δημιουργεί εικόνες με κάθε λέξη, κάθε εικόνα δημιουργείται εκφράζοντας ένα συναίσθημα βαθιά εντός μας.

Αφιερώνει τη ζωή του στην ποίηση, αποκαλώντας το έργο του "ζωγραφισμένη ποίηση". Κάθε γραμμή του αποτελεί έναν κόσμο από εικόνες και κάθε εικόνα μιλάει απευθείας στην ψυχή, χωρίς πολυλογία. Είναι μια ποίηση που προέρχεται από την καρδιά και αγγίζει τον πυρήνα του ανθρώπινου ύπαρξης.